Snijd drie uien in dunne ringen en een klein teentje knoflook fijn. Voeg een snufje zout toe en laat de uienringen met de knoflook in een koekenpan in een beetje olijfolie heel langzaam gaar stoven. Daar moet je echt de tijd voor nemen: hoe langer de uien er over mogen doen, hoe zoeter ze worden.
Wanneer ze gaar en zoet zijn en heel licht bruine plekjes beginnen te krijgen een half theelepeltje kurkuma (geelwortel) er over strooien, een theelepeltje honing en een klein scheutje water toevoegen. Nog even samen laten koken en de saus op smaak brengen met zout en peper.
Verwarm de oven voor op 200 graden. De bodem van een ovenschaal met de uiensaus bedekken. Twee visfilets (ik had Pangasiusfilets) bestrooien met wat zout. In een kommetje het sap van een halve citroen vermengen met een paar takjes fijngeknipte koriander, peper en zout. De visfilets op de uiensaus leggen en bedekken met het koriander/citroenmengsel. De schaal in de voorverwarmde oven plaatsen en de vis in 20 á 25 minuten gaar laten worden.
Het levert een schotel met een heerlijk smaakvolle saus op. Erbij aten we gekookte aardappeltjes en boontjes.
Archive for december, 2011
Visschotel met honing-uiensaus
woensdag, december 28th, 2011Cavolo nero met bacon
dinsdag, december 27th, 2011Deze derde Kerstdag aten we weer eens uit eigen tuin: ik blancheerde zo’n 400 gram palmkoolbladeren in z’n geheel. Dat is nog best lastig, want het zijn lange bladeren. Ik sneed de al te gek dikke nerven onderaan weg en legde ze vervolgens met z’n allen in een bochtje in een flinke hapjespan. Water erbij tot ze bijna onder staan en wat zout, en dan koken tot ze redelijk gaar zijn. Uit laten lekken en de bladeren met z’n vijven of zessen tegelijk bij de nerf in twee plakjes bacon rollen. Het wordt een soort indianentooi: het loof steekt een eind boven de bacon uit. In een flinke koekenpan een beetje olijfolie verhitten en de bundels er naast elkaar in leggen, af en toe draaien, en bakken tot de bacon mooi bruin kleurt. Eventueel nog wat zout een peper om het op smaak af te maken.
Dit was een heerlijk groentegerecht; in dit geval bij pasta met paddestoelen, maar een volgende keer combineer ik het denk ik liever met bv. aardappelpuree en kwarteltjes… Of zoiets ;-). Lijkt me nog beter passen bij de boerenkool-achtige smaak van de cavolo nero. Maar evengoed was dit een heerlijke manier om cavolo nero te eten.
Pasta met pepertjes, knoflook en yakkaas
woensdag, december 21st, 2011Vrienden terug uit Nepal brengen yak-kaas mee, gekocht in the middle of nowhere met de Himalaya op de achtergrond. Dat inspireert natuurlijk.
Het zijn twee varianten die ze meebrengen: een belegen en een minder belegen versie, beide keihard en rokerig van geur. Geraspt op de fijne rasp smaakt het ook heel rokerig en het is vrij droog. Het doet qua structuur aan Pecorino of Parmezan denken, dus een recept met pasta ligt voor de hand.
Ik maak een aantal Spaanse rode pepers schoon en snipper ze fijn, en zo ook een paar teentjes knoflook. Een lekkere grove pastasoort koken en intussen de gesnipperde rode peper en knoflook voorzichtig in een plas olijfolie geuren en kleuren… Het donkere groen van een bosuitje wat grover snijden. Dat gaat op het eind bij de peper/knoflookolie, samen met wat verse garnalen. Als de pasta beetgaar is afgieten en met de peper/knoflookolie vermengen.
De fijngeraspte yakkaas (we gebruikten als eerste de jongste variant) er op tafel over strooien. Dat verrast; het geeft beslist een lekker rokerig accent en lijkt qua structuur wel wat op Bottarga.
Als groente had ik courgettes gegrild. Daar strooiden we uiteraard ook wat van de geraspte kaas over, maar in die combinatie verdween de smaak van de kaas bijna volledig! De kaas is ook niet erg zout, en moet het echt van de rokerige smaak hebben, tot nu toe.
Al met al smaakt de yakkaas wel naar meer… wordt vervolgd…
Quinoa-salade met pompoen en ui
zaterdag, december 3rd, 2011Gisteren voor het eerst iets met quinoa gemaakt. Eerst maar eens iets simpels om te proeven hoe quinoa smaakt.
Ik kookte 100 gram quinoa in ruim water ongeveer 9 minuten. Daarna in een zeef met koud water afgespoeld en uit laten lekken. Intussen de oven op 180 graden voorverwarmen en een klein pompoentje in plakken van ongeveer een halve centimeter snijden, en daarna in hapklare stukken (de schil kan er rustig aanblijven, die wordt heel zacht). Twee rode uien pellen en in achten snijden.
De stukken pompoen en ui op een bakplaat leggen, olijfolie erover, wat sambal, korianderpoeder en heel iets komijn. Husselen tot alle stukken met de olie en kruiden bedekt zijn en in 20 minuten garen in de oven. Wanneer de groenten bruine randjes beginnen te krijgen zijn ze klaar.
Ik maakte het mezelf erg makkelijk door de uitgelekte quinoa op de bakplaat te scheppen en daar door de groenten te scheppen. De quinoa wordt dan lekker weer een beetje warm, en krijgt gelijk al een dressing van olijfolie mee. Wat citroensap erdoor, en op smaak brengen met peper en zout. Vervolgens schepte ik de salade in twee grote kommen en versierde met fijngesneden korianderblad en lenteui.
De quinoa smaakt heerlijk granig, een beetje vergelijkbaar met bulgur. Bruikbaar voor van alles en nog wat. Dit was in ieder geval een lekker voedzaam lunchje.