Archive for the ‘Wat aten wij …’ Category

Diens nasi

dinsdag, augustus 23rd, 2011

Zo noemt H. het altijd: Diens nasi. Lijkt best veel op nasi van de chinees, maar is toch weer anders.

Zorg dat je gekookte rijst hebt. Liefst van een dagje oud. Je kan er ook op de dag zelf speciaal rijst voor koken, maar omdat de rijst dan nog vochtig is, ben je veel langer met  het bakken van de rijst bezig. Want dat is meteen de belangrijkste mededeling: nasi is gebakken rijst. En moet dus droog zijn.

Begin met een ui te snipperen. Giet een scheutje zonnebloemolie in een grote anti-aanbak-koekenpan. Doe de uitjes erin, en begin ze langzaam te bakken. Ondertussen snipper je een knoflookje en doet dat erbij in de pan. Omscheppen en mee laten fruiten. Vervolgens voeg je een schep rijst toe. Niet te groot, want de rijst moet goed droog kunnen worden tijdens het bakken. Druk je met de spaan de korrels van elkaar los in de pan: er mogen geen klontjes rijst aan elkaar blijven zitten. Als alle rijst rul is, en los van elkaar, voeg je de volgende schep rijst toe. Die krijgt dezelfde behandeling: omscheppen en de korrels losmaken terwijl je langzaam doorbakt. Zo gaat schepje voor schepje de rijst in de pan. Best veel werk, maar zo is het nu eenmaal het lekkerst. Neem er de tijd voor.

Er moet natuurlijk nog wat meer vulling door. Die ui is al heel belangrijk, maar er hoort ook prei in. Ik snijd dunne ringetjes van het groen, die ik nog een keertje doormidden snijd. Tijdens het bakken van de rijst voeg ik ook  beetje bij beetje deze preisnippers toe, de donkerste groene stukjes het eerst. Ze moeten net zo droog meebakken als de rijstkorrels. Ook kan je een schepje sambal aan de rijst toevoegen en meebakken. De rijst krijgt er een mooie gouden kleur van. Veel meer doe ik er niet in aan groente.

Voor je behoefte aan eiwitten heb je verschillende mogelijkheden: ik maak meestal kleine blokjes tahoe, die ik in een aparte koekenpan ook langzaam bak. Wat zout erover, zorgen dat ze goudgeel en droog gebakken zijn, en op het laatst aan de nasi toevoegen.
Maar je kunt ook op het laatst kleine garnaaltjes aan de nasi toevoegen. Of in kleine stukjes gesneden ham. Of een omeletje.

Maak de nasi op smaak met zout en peper en met het snippers van het jongste groen van de prei, dat hoeft nauwelijks meer mee te bakken. Ik doe er nog een heel klein snufje ve-tsin door. Het schijnt niet zo goed voor je hart te zijn, maar een mespuntje maakt de smaak hier wel áf.

Serveren met bv. komkommersalade, waar je wat sambal en een snufje suiker aan toevoegt.

Courgettesalade met mini-tomaatjes

zondag, augustus 21st, 2011

Voor het eerst in m’n leven heb ik rijpe tomaatjes, in allerlei kleurtjes, en ze zijn super. Ze zijn het waard om in een hele lekkere salade terecht te komen, en gelukkig heb ik ook hele lekkere kleine courgettes. Al gewoon heerlijk om zo te eten in dunne plakjes…

Schaaf de courgetjes met een dunschiller in de lengte in dunne plakken en leg ze in een mooie schaal. Snijd een flinke teen knoflook in hele kleine snippers en laat die in een plas olijfolie even aanzweten tot de geur eraf komt. Ze mogen in geen geval bruin worden! Giet de knoflook met de olijfolie over de courgette, besprenkel met wat balsamicoazijn, zout en peper, en roer om. Ten slotte de in kwartjes gesneden tomaatjes er op leggen. Smullen!

Gesmoorde eeuwig moes

dinsdag, augustus 16th, 2011

Durf ik het nog? Weer eens te publiceren over eeuwig moes? Na de vakantie is de struik tot belachelijke proporties uitgegroeid, en wieden of snoeien is bij mij synoniem aan oogsten, inmiddels.

In verband met de hoeveelheid neem ik dus grove maatregelen, en durf voor het eerst hem als groente solo te serveren: de bladeren plukken, van de harde nerf ontdoen en in smalle reepjes snijden. In een klein laagje water gaar laten worden, afgieten en op smaak maken met een flinke klont boter, zout en peper.

Viel echt niet tegen, robuuste smaak en gelukkig niet te hard. We aten het als groente samen met gebakken aardappeltjes, gekookte worteltjes en gestoofde mul.

Gemarineerde aubergines

donderdag, juli 28th, 2011

Veel complimentjes gehad over mijn aubergine-antipasti: snijd een kilo aubergines in de lengte in heel dunne (zo’n 1/2 cm) plakken. Maak een marinade/vinaigrette van olijfolie, balsamico-azijn, verse tijm, zout en peper. Snijd twee tenen knoflook aan heel dunne plakjes.

Verhit een grillplaat, en kwast de aubergines in met een beetje olijfolie. Hoeft echt niet veel te zijn, wanneer je de aubergine lang en langzaam grilt worden ze vanzelf vochtiger en gaar. Gril ze op de grillplaat/grillpan tot ze gaar zijn en zwarte streepjes hebben. Neem de tijd, het grillen hoeft niet heel snel te gaan, maar de plakken moeten echt lekker gaar worden. Keer ze halverwege en bestrooi ze aan één kant met heel iets zout. Leg de gare plakken aubergine in één laag in een schaal en druppel er wat marinade over, leg her en der een plakje knoflook en wat tijm. Gril ondertussen de volgende portie aubergines en behandel ze op dezelfde manier.

Wanneer alle aubergine gegrild is en in laagjes in de schaal gelegd, de rest van de marinade er over verdelen (als er nog een rest is). Het hoeft zeker niet te soppen, met een gewicht erop komen alle plakken wel in aanraking met de marinade. Het gewicht er een paar dagen op laten om de plakken goed te marineren.

 

gemarineerde aubergineServeren als tapa/antipasti als je vijftig wordt…

Courgette/aardappelschotel

zaterdag, juli 16th, 2011

Alweer ‘één van de lekkerste recepten met courgette’.
Kook een pond vastkokende aardappeltjes 5 minuten voor. Snijd ze daarna in dunne schijfjes. Mag echt dun zijn, een paar millimeter dik. Snijd een zelfde hoeveelheid courgette in net zulke dunne schijfjes. Wanneer je hiervoor een tikje te groot gegroeide courgettes gebruikt, moet je ze misschien schillen (een goeie test daarvoor is om even met je nagel over de schil te gaan: als je de schil heel gemakkelijk beschadigt is hij nog mals genoeg).
Vet een ovenschaal in met olijfolie, en leg er dakpansgewijs een laagje courgetteschijfjes in. Schik daarop een laagje aardappelschijfjes, enzovoort, tot alles op is.

Roer in een kom crème fraiche met wat melk tot een sausje en voeg naar smaak zout en peper toe, eventueel nog wat bieslook toevoegen. Giet dit over de ovenschotel en zet  het geheel een half uurtje in de oven (200 graden) tot de bovenkant iets begint te kleuren en dien op. Errug lekker om de sappen met een beetje stokbrood te soppen.

En dit is ook een heerlijk recept om mee te variëren, bijvoorbeeld: wat kappertjes erdoor, wat kaas erover, dunne schijfjes tomaat ertussen…

 

Carne cruda en een bonensalade

zondag, juli 3rd, 2011

Op zondag lekker makkelijk doen: gisteren had ik al een hoeveelheid zwarte boontjes gekookt. Gisteren gingen ze door een heerlijke Mexicaanse soep, vandaag zijn ze de basis voor een antipasta, samen met Carne Cruda wat mij betreft al een behoorlijk complete maaltijd.

De gekookte zwarte boontjes in dit geval dus weer opwarmen, afgieten, zout en peper erdoor en verder aanmaken met olijfolie en parmezaanse kaas, geraspt.

Carne Cruda is zo’n heerlijk makkelijk gerecht als je geen zin hebt om uitgebreid te koken: door twee rauwe tartaartjes wat zout, peper, olijfolie en citroensap mengen. Er weer twee balletjes van vormen en op een bord leggen omringd door rucola. De rucola besprenkelen met olijfolie, citroensap, zout&peper, en als finishing touch wat truffelolie over de rauwe tartaar. Opdienen met een schijfje citroen en een heerlijk warm pistoletje.

Gevulde courgette

woensdag, juni 29th, 2011

Eén van de lekkerste manieren (maar gelukkig ken ik er meer) om courgette te eten. Met name geschikt als de courgettes al aan de grote kant zijn. En dat kan in de moestuin maar zo gebeuren… De schil moet nog zacht zijn (krab er even met je nagel over), anders hoef je niet aan dit recept te beginnen, dan zijn ze hooguit nog geschikt voor soep.

Snijd de courgette in de lengte doormidden en haal het vruchtvlees er met een scherp mesje uit. Bestrooi de binnenkant van beide helften met iets suiker en leg ze in een beöliede braadslee.
De vulling maken: fruit een flinke gesnipperde ui in olijfolie en voeg er bv. in kleine stukjes gesneden paprika, aubergine en tomaat aan toe. Ook het overgebleven vruchtvlees van de courgette kan er, aan kleine stukjes gesneden, door. Samen even laten bakken en een restje rijst (couscous, bulgur) toevoegen. Op smaak maken met zout, kaneel en peper. Eventueel wat tomatenpuree en sambal. Het mengsel mag niet te flauw zijn, want courgette (en zeker een wat grotere) is van zichzelf niet overdreven uitgesproken van smaak.
De uitgeholde courgettes vullen met het mengsel en rijkelijk bestrooien met geraspte kaas. Ruim 30 minuten in een op 200 graden verwarmde oven, tot de kaas begint te bruinen.

Je kan als je wilt ook vlees aan de vulling toevoegen: gehakt mee braden of stukjes worstvlees. En in plaats van rijst werken met wat oud, in melk geweekt stokbrood, en er dan, van het vuur af, een rauw ei doorheen mengen.

Ik vind een klein pietsje kaneel wel essentieel. Ik heb er ook wel eens wat bloemetjes (met mate!) van lavendel door gedaan, voor een iets zoete toets.

Gevulde paprikas met spinazie en garnalen

maandag, juni 20th, 2011

Pimientos rellenos de espinacas y gambas in goed spaans.

Voor ongeveer 8 gevulde rode puntpaprika’s:

Hol de paprika’s zoveel mogelijk uit door het kapje eraf te snijden en de zaadlijsten te verwijderen, maar laat ze verder heel.
Snijd twee tenen knoflook fijn en zet ze in wat olijfolie aan tot ze goudgeel zijn en een heerlijke geur afgeven.  Voeg ongeveer 100 gram fijngesneden spinazie toe en laat slinken (of gebruik gekookte spinazie). Voeg tenslotte 100 gram garnalen toe en stoof ze even mee.
Maak een bechamelsaus door de snij-restjes van de paprika heel fijn te snijden en met wat boter zachtjes te smoren. De boter mag niet bruin worden! Voeg, als de paprika zacht en geurig geworden is twee eetlepels bloem toe en roer met een houten lepel tot een samenhangend geheel zonder klontjes. Een heel klein scheutje melk erbij doen, laat aan de kook laten komen, en roeren tot de melk weer is opgenomen. Weer een scheutje melk, aan de kook laten komen en roeren tot het is opgenomen. Enzovoort, tot je een saus van de gewenste dikte hebt. We moeten een vrij dikke saus hebben, omdat er nog vocht uit de paprika’s en de spinazie bijkomt. Op het laatst kun je nog wat room toevoegen voor extra zachtheid. Op smaak brengen met zout en witte peper, het geheel moet echt zacht van smaak blijven.

Meng wat van de saus door het spinazie/garnalenmengsel, vul de uitgeholde paprika’s ermee en leg ze in een ovenschaal. Maak de rest van de saus eventueel nog wat dunner met wat room en/of melk en giet over en naast de paprika’s. Zet de schotel in een op 200 graden voorverwarmde oven en strooi er wat peterselie op. Ongeveer 10 minuten tot een kwartier in de oven laten en lekker heet serveren met brood.

Knoflook-broodsoep

dinsdag, juni 14th, 2011

Dat zo simpel zo lekker kan zijn!

Fruit 6 á 7 tenen knoflook in plakjes met een paar takjes (verse) tijm heel zachtjes in olijfolie tot ze heerlijk gaan geuren. Niet bruin laten worden! Voeg een liter bouillon toe. Ik neem een rundvlees-bouillontablet hiervoor, maar gebruik er wat minder van dan voorgeschreven, zodat de smaak van de tablet niet kan overheersen. Dan voeg ik later naar smaak liever nog wat zout en peper toe.
Laat de soep 10 minuten zachtjes pruttelen en voeg een in stukken gesneden stuk stokbrood toe, ongeveer ter grootte van een pistolet. Hier kun je rustig een rest knetterhard geworden stokbrood voor gebruiken, in de soep wordt dat weer helemaal zacht. Pureer de soep (ik zorg er meestal voor dat niet al het brood gepureerd wordt, want ik vind de consistentie van stukken brood in de soep juist erg lekker), en maak af met zout en peper.

Raapstelen en pasta

vrijdag, juni 3rd, 2011

Eigenlijk was ik alweer vergeten hoe lekker raapsteeltjes ook alweer waren. Of zijn ze dit jaar nóg lekkerder dan vorig jaar? In ieder geval hebben we gisteren gesmuld van een pasta met raapstelen. Ze waren heerlijk sappig en knapperig en fijn van smaak.

Ik plukte 300 gram raapstelen en verwijderde de worteltjes. In grove stukken snijden en even blancheren in weinig water met wat zout, en uit laten lekken. Het kookvocht bewaren. Intussen een grove pastasoort koken – wij hadden penne gisteravond – en wat laurierblad aan het kookwater toevoegen.
In een grote koekenpan 3 tenen knoflook (ook deze waren uit eigen tuin, voor het eerst!) in olijfolie aanzetten, de uitgelekte raapstelen toevoegen met wat kookvocht en een peperoncino. Even mee laten smoren. Het geheel aan de gare pasta toevoegen en afmaken met wat olijfolie en zwarte peper. Aan tafel geraspte parmezaanse kaas toevoegen.

Erbij hadden we garnalen, gebakken met knoflook en wat sambal. Citroensap erover. Dat is zo’n verschrikkelijk altijd-goed-receptje dat maakt dat je nooit eens verder kijkt wat je nog meer met garnalen kunt doen… Wat dan eigenlijk wel weer jammer is.