Het eeuwig moes (of is het de eeuwige moes?) staat te pronken in mijn tuintje. Ik gebruik wel eens een paar blaadjes als vulling samen met andere groenten bijv. in een omelet of bami, maar heb het nog nooit solo gegeten. En de lente is een mooie tijd om wat dat betreft te experimenteren, want de blaadjes zijn nu lekker fris en jong. In de winter wordt de groente wat harder.
Gisteren alleen thuis en een lunchje met eeuwig moes in de hoofdrol gemaakt. Ik plukte een paar handen vol blaadjes en sneed ze fijn. Even blancheren in een pan kokend water.
Vervolgens wat boter smelten in een koekenpan, de eeuwig moes afgieten en in de koekenpan leggen, vermengd met wat zout. Daarop een eitje breken, zout en peper erop. Ik maakte de dooier iets stuk, en het eitje gaar laten worden met de deksel op de pan. Het hoeft niet hard te bakken; de zachte, groene smaak van de kool (eeuwig moes is een koolsoort), de boter en het ei zijn een heerlijke combinatie.
Ik had er een paar ansjovisjes opgelegd om een spannender geheel te krijgen, maar dat bleek niet echt nodig of beter. Ik denk – en dat gaan we vandaag dus proberen – dat een plakje achterham er lekkerder bij is…
Tags: eeuwig moes