Dit plantje wel eens zien staan? Winterpostelein. Heel algemeen in gemeenteplantsoentjes en wegbermen. En lekker! Groeit in het vroege voorjaar, wanneer er verder nog weinig groens te vinden is, en is heerlijk mals en fris van smaak. Kan heel goed in een salade, maar ook als stamppotje erg lekker.
En ik denk altijd dat iedereen wel weet hoe je een lekkere puree kan maken, maar pas vroeg iemand me bij de Albert Heijn: “Mevrouw, weet u ook waar de aardappelpuree staat?” En het duurde echt even voordat ik het snapte…!
Dus misschien ten overvloede: ga uit van kruimige aardappelen en schil er wat meer dan je normaliter zou gebruiken (normaal gesproken ga ik per maaltijd uit van 200gr p.p., dus dat kan nu wat meer zijn). Zet de aardappelen in een klein laagje water op met wat zout en breng ze aan de kook. Temper het vuur en laat ze zachtjes gaar worden.
Giet het eventuele teveel aan water af, en doe een flinke klont boter of een scheut olijfolie bij de aardappelen. Voeg wat melk toe en stamp de aardappelen fijn met een pureestamper. Zorg dat de puree warm blijft, dus werk als het kan op een heel laag vuurtje. Blijf stampen en melk toevoegen tot het een lekkere smeuïge puree is, en maak op smaak met zout en peper.
Roer er vervolgens de gesneden postelein door. Voor dit soort werkzaamheden gebruik ik overigens graag een schaar: ik knip dan de bosjes postelein boven de pan in stukjes. (En de steeltjes kunnen er rustig bij, die zijn mals genoeg.) De groente slinkt natuurlijk door de hitte, dus je kunt best veel postelein gebruiken.
Proef uiteindelijk op smaak af en voeg eventueel nog zout en peper toe.
Als garnituur maakte ik er in olijfolie uitgebakken plakjes chorizo en champignons bij.
Een heerlijk maaltje.
Tags: Winterpostelein