Posts Tagged ‘paprika’

Paprika/vissoep

dinsdag, mei 22nd, 2012

Een ontzettend lekker soepje, al zeg ik het zelf ;-)

Een soepje maken begint bij mij heel vaak met een gesnipperde ui in wat olijfolie zachtjes aanzetten. Daarbij gingen dit keer een in stukjes gesneden tomaat en een loslopend stuk winterwortel, ook aan stukjes. Vervolgens een rode paprika aan reepjes.
Alles even zachtjes samen bakken, maar er hoeft niets bruin te worden. Een liter water toevoegen (maak de soep niet te dun, want dat pureert straks weer lastig) en een klein kippenbouillontabletje. Een paar blaadjes salie en een blaadje laurier als ‘kruidenbuiltje’. De soep aan de kook brengen en zo’n 20 minuten laten koken, tot alles gaar is.
De kruiden (laurier en salie) eruit vissen, en de soep pureren. Échte puristen (hihi) passeren de soep dan nog een keer door een fijne zeef, maar ik gun mezelf daar eigenlijk nooit tijd voor (en heb ook een hekel aan de vaat die dat weer geeft…). Op het laatst een paar stukjes witvis (ik gebruikte koolvis) in de soep gaar laten worden. Op smaak afmaken met zout en peper.

De soep was heel fijn van smaak, romig bijna, terwijl er geen room aan te pas kwam. En er had – maar dat bedenk ik nu pas – ook nog heel goed wat korianderblad op gekund.

Gevulde paprikas met spinazie en garnalen

maandag, juni 20th, 2011

Pimientos rellenos de espinacas y gambas in goed spaans.

Voor ongeveer 8 gevulde rode puntpaprika’s:

Hol de paprika’s zoveel mogelijk uit door het kapje eraf te snijden en de zaadlijsten te verwijderen, maar laat ze verder heel.
Snijd twee tenen knoflook fijn en zet ze in wat olijfolie aan tot ze goudgeel zijn en een heerlijke geur afgeven.  Voeg ongeveer 100 gram fijngesneden spinazie toe en laat slinken (of gebruik gekookte spinazie). Voeg tenslotte 100 gram garnalen toe en stoof ze even mee.
Maak een bechamelsaus door de snij-restjes van de paprika heel fijn te snijden en met wat boter zachtjes te smoren. De boter mag niet bruin worden! Voeg, als de paprika zacht en geurig geworden is twee eetlepels bloem toe en roer met een houten lepel tot een samenhangend geheel zonder klontjes. Een heel klein scheutje melk erbij doen, laat aan de kook laten komen, en roeren tot de melk weer is opgenomen. Weer een scheutje melk, aan de kook laten komen en roeren tot het is opgenomen. Enzovoort, tot je een saus van de gewenste dikte hebt. We moeten een vrij dikke saus hebben, omdat er nog vocht uit de paprika’s en de spinazie bijkomt. Op het laatst kun je nog wat room toevoegen voor extra zachtheid. Op smaak brengen met zout en witte peper, het geheel moet echt zacht van smaak blijven.

Meng wat van de saus door het spinazie/garnalenmengsel, vul de uitgeholde paprika’s ermee en leg ze in een ovenschaal. Maak de rest van de saus eventueel nog wat dunner met wat room en/of melk en giet over en naast de paprika’s. Zet de schotel in een op 200 graden voorverwarmde oven en strooi er wat peterselie op. Ongeveer 10 minuten tot een kwartier in de oven laten en lekker heet serveren met brood.

Mojo verde en papas arrugadas

zondag, mei 15th, 2011

Ofwel: groene saus met in de schil gekookte aardappeltjes. Een specialiteit van de Canarische eilanden.

Eigenlijk is het heel simpel: Zet kleine vastkokende aardappeltjes op in een pannetje water met flink veel zout, zeg twee eetlepels.
Kook de aardappeltjes op hoog vuur tot ze gaar zijn en drooggekookt. Wel opletten dat ze niet aanbranden, het laatste stukje water is meestal onverwacht snel verdampt!
De grap is dat door het droogkoken het zout zich afzet op de schil van de aardappeltjes. Die zien er daardoor uit als stenen die zo van de rotsen komen. Op het bord pel je het zoute velletje er van af.

Je eet de aardappeltjes met Mojo verde. Daarvoor snijd je een kleine groene paprika in stukken, een groene peper (ik had geen groene peper, maar wel een groene turkse puntpaprika en een peperoncino) en twee teentjes knoflook. Die maal je in de foodprocessor tot een saus samen met een klein bosje koriander (alles van de koriander kan gebruikt worden; blaadjes, steeltjes, worteltjes, zaad), wat komijnpoeder, rode wijnazijn en olijfolie. Op smaak maken met zout en peper.

Een heerlijke smaak-combinatie.  Het kan als voorgerecht gegeten worden, bijvoorbeeld, maar wij aten het nu als hoofdgerecht. Erbij serveerde ik daarom nog gegrilde plakken aubergine en wat komkommer, heel  eenvoudig aangemaakt met wat olie en azijn.